Elisabetta Dami: Tajemniczy rękopis Nostramyszusa
Tytułowy bohater to Geronimo Stilton, gadająca mysz, która mieszka na Mysiej Wyspie. Autor bestsellerów, Geronimo Stilton pracuje jako dziennikarz dla fikcyjnej gazety „Rodent’s Gazette”. Na co dzień razem z młodszą siostrą Tią Stilton, kuzynem Pułapkiem Stilton i ulubionym małym siostrzeńcem, dziewięcioletnim Benjaminem Stilton rozwiązuje różne zagadki i przygotowuje materiały do gazety. Geronimo jest nerwowy, łagodny, wychowany aby zawsze chcieć czegoś lepszego, niż żyć spokojnym życiem, wciąż angażując się w niebezpieczne przygody z Tią, Pułapkiem, i Benjaminem. Książki przeznaczone dla dzieci w wieku od 5 do 12 lat zostały przetłumaczone na 35 języków. Autorka Elisabetta Dami jest napisała ponad 50 opowiadań o przygodach Geronimo Stiltona.
Zapraszamy do przeczytania fragmentu książki
Koniecznie zapytaj o nią w naszej bibliotece!
Judy Blume: Maruda i Mądrala to my!
To zbiór siedmiu zabawnych opowieści o pewnym rodzeństwie i jego przygodach: u fryzjera, na rowerze, na meczu piłki nożnej, na przyjęciu urodzinowym, podczas opieki nad psem - i nie tylko! Judy Blume z właściwym sobie poczuciem humoru i fantazją przedstawia Marudę i Mądralę w książce, która zachwyci i rozbawi każde dziecko. Dodatkowo jest ona pełna prześmiesznych ilustracji autorstwa Jamesa Stevensona.
Zapraszamy do przeczytania fragmentu książki
Koniecznie zapytaj o nią w naszej bibliotece!
Charakter pisma każdego człowieka jest niepowtarzalny, podobnie jak odcisk palca. Nie ma dwóch osób piszących identycznie. W miarę dorastania człowieka charakter jego pisma zmienia się, a wreszcie stabilizuje. Naukę zajmującą się charakterem pisma pod kątem tego, co mówi o charakterze piszącego, nazywamy GRAFOLOGIĄ.
Książki można łatwo przenosić, więc często znikają z bibliotek. Aby temu zapobiec, w średniowiecznej bibliotece w Katedrze Hereford w Anglii książki przykuto łańcuchami do prętu biegnącego wzdłuż regału. Łańcuchy przymocowano z przodu do okładek, a zatem książki stoją grzbietami do wewnątrz.
W Egipcie w XXV w. p.n.e. powstawały tzw. KSIĘGI UMARŁYCH. Był to zwój zawierający zbiór zaklęć, modlitw i hymnów oraz mitów i fragmenty tekstów rytualnych. Teksty te miały zapewnić umarłemu szczęśliwe dotarcie do państwa umarłych i żywot wieczny.
Jeśli przepisywany tekst nie dochodził do końca linii, puste miejsce wypełniano różnymi wzorami, wizerunkami zwierząt i ptaków. Artyści często musieli sami sporządzać farby z roślin czy sproszkowanych minerałów. Malarze używali także złota płatkowego, które przytwierdzali do powierzchni gumą arabską.
Theme by Danetsoft and Danang Probo Sayekti inspired by Maksimer
